Michael Ignatieff voert campagne om  leider te worden van de Liberale partij in Canada. Veel Liberalen hopen dat de internationaal vermaarde intellectueel premier wordt. Maar er bestaat ook weerstand tegen zijn thuiskomst, na 30 jaar afwezigheid.

Door Frank Kuin

TORONTO. Onder luid gejuich en een spreekkoor van „Michael, Michael” komt Michael Ignatieff, de internationaal vermaarde intellectueel en publicist op het gebied van mensenrechten en internationale betrekkingen, een restaurant binnen in het centrum van de Canadese stad Toronto. „De volgende premier van Canada!,” roept een aanhanger uit. Ignatieff gaat op een stoel staan naast een bieradvertentie met een Canadese eland. Hij lacht breed en maant met een handgebaar tot stilte.

„We gaan dit land terugnemen”, zegt de koploper in de strijd om het leiderschap van de Liberale Partij. Deze gematigde machtsmachine regeert Canada meestal, maar voert momenteel oppositie tegen een Conservatief minderheidskabinet. Leiders van de Liberalen schoppen het doorgaans tot premier. Sterkandidaat Ignatieff, sinds begin dit jaar parlementslid, is bezig aan een opmars. In december kiezen de leden een opvolger voor ex-leider en -premier Paul Martin, die in januari opstapte na een verkiezingsnederlaag. Ignatieff, een van acht kandidaten, heeft nu 30 procent van de delegatieleden van de partij achter zich.

„Ignatieff is de beste kandidaat die we kunnen hebben”, zegt Michel Fich, afdelingsvoorzitter van de Liberalen in een kiesdistrict buiten Toronto. „Hij is fris, hij is geen traditionele politicus die alles zegt om gekozen te worden. Hij heeft genuanceerde meningen en een grondig begrip van de plaats van Canada in de wereld. Zijn internationale ervaring is van onschatbare waarde. Hij is een nieuwe leider met een nieuwe visie.”

Michael Ignatieff

Michael Ignatieff

Velen verheugen zich op de mogelijkheid van een internationale intellectueel als leider van Canada. Ignatieff was van 2000 tot vorig jaar hoofd van het Carr Center for Human Rights Policy aan Harvard; daarvoor was hij jarenlang publicist in Groot-Brittannië. Zijn artikelen over mensenrechten en humanitaire en militaire interventies verschenen in onder meer The New York Times, the New Yorker en The Observer. Ook maakte hij tv-documentaires, onder andere over de Balkanoorlog voor de BBC. Ignatieff heeft zestien boeken gepubliceerd, onder meer over buitenlandse humanitaire interventies en het gebruik van marteling bij de strijd tegen terreur.

Nu wil hij partijleider en premier van Canada worden. Want, zo zegt hij, „ik geloof in een Canada dat zich sterk maakt voor wat goed is, een Canada dat risico’s neemt en dat leiding geeft in de wereld. Een Canada dat zich trots inzet voor bescherming van mensenrechten in het buitenland, in Darfur, Afghanistan, waar dan ook.”

Vele Liberalen zien Ignatieff als de kandidaat met de beste papieren om de huidige premier Stephen Harper, een neoconservatief, te verslaan bij de volgende verkiezingen. Harper regeert met een minderheid, en wint volgens de peilingen niet aan steun. De Liberalen, die begin dit jaar nog dachten voorlopig op de oppositiebanken te zijn aangewezen, geloven nu dat ze een goede kans maken om de volgende verkiezingen, verwacht in 2007, te winnen.

„Soms zie je je eigen land het helderst van buitenaf”

Maar bij sommige Liberalen slaat Ignatieff niet zonder meer aan. Een zekere hardnekkige weerstand tegen Ignatieff kwam op toen hij zich vorig jaar liet „parachuteren” als kandidaat in een veilig Liberaal kiesdistrict nabij Toronto. Ignatieff heeft bijna dertig jaar buiten Canada gewoond. Wie denkt hij te zijn door binnen te wandelen en leider te willen worden, suggereren zijn Liberale rivalen. Een ander gevoelig punt is Ignatieffs steun voor de Amerikaanse oorlog in Irak, een impopulair standpunt in Canada, zeker onder Liberalen. Hij is er inmiddels op teruggekomen.

Bovendien heeft Ignatieff, ondanks zijn onmiskenbare intellectuele capaciteiten, zich op het politieke toneel niet kunnen vrijwaren van kleine blunders. Zo liet hij zich deze zomer ontvallen „geen slaap te verliezen” over het verlies van mensenlevens bij het conflict tussen Israël en Hezbollah; toen hij deze maand naar die uitspraak werd gevraagd zei hij voor de Franstalige televisie juist dat Israël een „oorlogsmisdaad” had begaan met het bombardement op de Zuid-Libanese plaats Qana.

Commentatoren omschrijven Ignatieff als geneigd tot blunders – een aantijging waarvoor Ignatieff zich gevoelig heeft getoond. Toen zijn belangrijkste tegenkandidaat, Bob Rae, een voormalige premier van de provincie Ontario, Ignatieff dit weekeinde omschreef als „een man die driemaal binnen één week zijn mening veranderde” over het Midden-Oosten, hapte Ignatieff gretig toe. „Absoluut niet”, riep hij uit. Naderhand zei hij dat Rae de zaak „opstookte”. Rae, een oude vriend en huisgenoot, trok daarop het vermogen van Ignatieff om kritiek te incasseren in twijfel. „Als hij hier moeite mee heeft, vraag ik me af hoe hij zich staande zal houden bij het vragenuurtje in het parlement”, aldus de doorgewinterde politicus.

Rest de vraag waarom Ignatieff zijn bestaan als wereldberoemd academicus heeft opgegeven voor de Canadese politiek. „Ik word vaak gevraagd of ik gek ben geworden”, aldus de kandidaat. Hij heeft een ambitieuze, binnenlandse agenda om van Canada een wereldleider te maken op het gebied van gelijkheid, onderwijs, ontwikkeling en milieubescherming – alle geïnformeerd door zijn ervaringen in het buitenland. Want, zo zegt hij, „soms zie je je eigen land het helderst van buitenaf.”

Tagged with:
 

4 Responses to Terug in Canada wil Ignatieff premier worden

  1. […] een vermaarde intellectueel op het gebied van mensenrechten en internationale betrekkingen, keerde vorig jaar terug naar Canada na een decennialange loopbaan als publicist en hoogleraar in Groot-Brittannië en de Verenigde […]

  2. […] jaar geleden keerde Ignatieff tot veler verrassing terug naar Canada, na een decennialang verblijf als publicist in Groot-Brittannië en de VS, de laatste vijf jaar in […]

  3. […] die in 2005 een baan aan Harvard verruilde voor de politiek, kreeg gisteren steun van zijn enig overgebleven rivaal voor het leiderschap van de Liberalen. Bob […]

  4. […] naar Canada om zich verkiesbaar te stellen voor het parlement, en bij de eerstvolgende kans een gooi doen naar het partijleiderschap van de Liberalen, een centristische partij die Canada vaak regeert. Het premierschap lag in het vooruitzicht. Het […]

Laat een reactie achter bij Dion verslaat Ignatieff om leiderschap Liberalen | Standplaats Canada Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *