Conservatieven spelen in op behoudende sociale waarden van nieuwkomers
De Canadese Conservatieve Partij lijkt onverwachts bezig aan een cruciale doorbraak bij immigrantengroepen. Onder meer kritiek op het homohuwelijk levert de oppositiekandidaten electoraal gewin op. Mee op campagnepad met Bal Gosal, een Conservatieve kandidaat in Brampton West, een voorstad van Toronto.
Door Frank Kuin
Toronto. Bal Gosal (45) voert energiek campagne om over tien dagen bij de Canadese verkiezingen gekozen te worden tot parlementslid. Moeiteloos holt de fitte kandidaat, een sikh die 25 jaar geleden van India naar Canada emigreerde, door een straat in zijn kiesdistrict in een voorstad van Toronto. Een immigrantenwijk is het, waar Gosal van deur tot deur gaat, in de hoop aansluiting te vinden bij de prioriteiten van nieuwkomers, zoals de economie, immigratiebeleid en sociale waarden.
De scène verschilt aanmerkelijk van het beeld dat de term immigrantenwijk wellicht oproept. Brampton West, een half uur rijden buiten Toronto, is geen beroerde banlieu, geen uitzichtloze buitenwijk. Het is een villabuurt, met lange, stille straten vol nieuwbouwhuizen die er allemaal hetzelfde uitzien: vrijstaand, dubbele garage, SUV voor de deur, een veelheid aan slaapkamers met gesloten luxaflex. Veel begroeiing is er nog niet. Het is stil op straat.
Van achter bijna elke deur waar Gosal aanbelt, verschijnen migranten: uit India, Zuidoost-Aziaten, zwarten, een enkele Chinees. De demografische verschuiving die Canada sinds enkele decennia gestaag ondergaat, is hier onmiskenbaar; in de omgeving van Toronto is bijna de helft van de bevolking niet-blank. Gosal maakt praatjes, vraagt hun wat hen bezighoudt, en of hij op hun steun kan rekenen. En of hij een plakkaat in de voortuin mag zetten voor zijn partij. Velen gaan akkoord en betuigen hun steun aan Gosals politieke kleur: Conservatief.
‘Het is tijd voor een andere regering,’ zegt een oudere sikh in een van de deuropeningen. Jarenlang heeft hij gestemd op de regerende Liberalen, die ook dit kiesdistrict vertegenwoordigen, maar ‘zij hebben hun kans gehad’. Een man uit India, zijn gezin achter hem in de gang, wil graag lid worden van de Conservatieve partij: ‘Zij zijn beter voor de economie.’ Een jongeman uit Zuid-Azië zegt dat hij politieagent wil worden, een goed gehoor voor Gosals pleidooi voor strenger optreden tegen criminaliteit. En tegenover een vrouw die zich beklaagt over religieuze waarden, zegt Gosal dat ‘we morele normen moeten terugbrengen’.
Gosal is een opkomend type kandidaat in de Canadese politiek: de conservatieve allochtoon. De Conservatieve Partij, de belangrijkste uitdager van de regerende Liberalen bij de verkiezingen op 23 januari, lijkt onverwachts bezig aan een cruciale doorbraak bij immigrantengroepen, traditioneel aanhangers van de Liberalen. De Conservatieven werden lang gezien als een club van blanke mannen met een anti-immigratietendens, maar nu werpen ze zich met enig succes op als een dynamische, diverse organisatie die appelleert aan basiswaarden van welvarende immigranten: strengheid, voor jezelf zorgen, minder overheidsbemoeienis.
Gevoelsmatig is het wellicht een onwaarschijnlijke alliantie, maar in werkelijkheid is het dat allerminst, zegt Gosal. ‘Als je naar de meeste migranten kijkt, naar hun arbeidsethos en de manier waarop ze zijn grootgebracht, dan zijn ze veelal conservatief. Immigranten zijn mensen met respect voor de wet, we geloven in hard werken en voor jezelf opkomen. De Conservatieve partij gelooft daar ook in.’
Om nog maar te zwijgen over sociale normen, een terrein waarop de Liberale agenda soms op gespannen voet staat met de veranderende demografie in Canada. Zo is het geen geheim dat de Zuid-Aziatische gemeenschap, een aanmerkelijk deel van de bevolking in Brampton, weinig gecharmeerd was van de legalisering van het homohuwelijk, vorig jaar. De hoogste geestelijk leider van de sikhs in Punjab maande de Canadese sikhs om het homohuwelijk te bestrijden, en de grootste tempel van de sikhs in Brampton weigert om kandidaten te steunen die er voor zijn – lees: Liberalen.
De Conservatieven hebben niet geschroomd om in te spelen op de meer behoudende sociale waarden van nieuwkomers. Partijleider en kandidaat-premier Stephen Harper appelleerde vorig jaar openlijk aan het verzet tegen het homohuwelijk onder sikhs om steun te werven voor zijn partij. Hij wil de legalisering ervan opnieuw ter discussie stellen als hij premier wordt. ‘Onze partij staat voor geloof, vrijheid en familie,’ aldus Harper.
,,Onze partij staat voor geloof, vrijheid en familie”
Ook onder de Chinese gemeenschap en moslims is het homohuwelijk geen stemmentrekker voor de Liberalen. Eigenlijk zou dat wel zo moeten zijn, meent Navdeep Bains, een zittend Liberale parlementslid. Het homohuwelijk is in Canada bovenal aanvaard omdat dat past binnen de filosofie van gelijkheid, in 1982 vastgelegd in het Handvest op Rechten en Vrijheden bij de grondwet op initiatief van de ultraliberale premier Pierre Trudeau. Immigranten hechten sterk aan dat gelijkheidsbeginsel, meent Bains. Hij steunde het recht van homo’s om te trouwen, met name omdat het Handvest cruciaal was bij de erkenning van het recht van sikhs bij de politie om tulbanden te dragen in plaats van politiepetten.
Niettemin lijkt het erop dat de vanzelfsprekendheid waarmee immigranten op de Liberalen stemden, nu wegebt. Een oude wijsheid in Canada luidt dat migranten op de Liberale partij stemmen omdat die wordt geassocieerd met een open immigratiebeleid en multiculturalisme. De meeste immigranten zijn toegelaten door de Liberalen. Hun burgerschapscertificaten zijn ondertekend door Liberale immigratieministers. Dat schept loyaliteit.
‘Het veronderstelt dat die burgers niet in staat zijn hun eigen oordeel te formuleren op het gebied van de economie, het milieu, buitenlands en sociaal beleid,’ meent nu Haroon Siddiqui, commentator bij het dagblad Toronto Star. ‘Als minderheden de Liberale partij de rug toekeren, dan is dat om dezelfde redenen als die van andere Canadezen.’
Partijleider Harper heeft bij eerdere verkiezingen geen winst weten te behalen in oostelijk, stedelijk Canada. Maar met een uiterst beheerste discipline doet hij zijn best om nu wel verkiesbaar te zijn onder minderheden, en het ‘redneck’ anti-immigratiegehalte uit het verleden van zijn partij te matigen. ‘Ik denk dat we een groeiend aandeel van de immigrantenstemmen kunnen winnen.’
Thema´s
- Het hoge noorden
- Atlantische provincies
- Quebec
- Ontario
- Prairies
- British Columbia
- Canada in de wereld
- Canada & Nederland
- Canada & VS
- Inheemse bevolking
- Immigratie en multiculturalisme
- Politiek
- Justitie
- Defensie
- Economie
- Sport
- Gezondheid
- Cultuur
- Canadese identiteit
- Natuur en milieu
- Wetenschap
- Toerisme
- Geschiedenis
- Religie
Meer over:
- Stephen Harper
- Terrorismebestrijding
- Klimaatverandering
- Grondstoffen
- Afghanistan
- Integratie
- Olie
- Teerzanden
- BlackBerry
- Nederlanders in Canada
- Vancouver 2010
- RIM
- Oliezanden
- Immigratie
- Shell
- Jean Charest
- Inuït
- Kredietcrisis
- NAFTA
- Leger
- IJshockey
- Leven in Canada
- Familie Khadr
- Zeeijs
- Rob Ford
- Barack Obama
- Demonstranten
- Kandahar
- Luchtvaart
- Mijnen
- Separatisme
- Grens Canada - VS
- Canada & Rusland
- Supreme Court of Canada
- Bevrijding
- Accommodement raisonnable
- Downtown Eastside
- Homohuwelijk
- Spoorwegen
- Parti Québécois