Het enthousiasme voor de naderende Olympische Winterspelen in Vancouver is geslonken. De economische crisis maakt inwoners sceptisch over de financiële gevolgen. Slechts 20 procent inwoners British Columbia is blij met het naderende evenement. „Ik ben niet echt euforisch.”

Door Frank Kuin

VANCOUVER. Graafmachines zijn in de weer bij het olympisch dorp nabij het centrum van de Canadese stad Vancouver. Bestrating wordt gelegd en bouwvakkers werken aan de laatste details, zoals een lange rij vlaggenstokken langs de toegangsweg. Op de valreep zal het complex van 1.100 flats klaar zijn om in februari de sporters te huisvesten tijdens de Winterspelen van 2010.

Het olympisch dorp is een visitekaartje geworden voor Vancouver: gelegen aan het water, met uitzicht op het centrum van de miljoenenstad, tegen de achtergrond van de besneeuwde bergtoppen aan de Canadese westkust. Er is een halte van de nieuwe metrolijn die het centrum verbindt met het vliegveld en de voorstad Richmond, waar de schaatshal staat. De meeste flats zijn verkocht, zegt een vertegenwoordiger van de projectontwikkelaar bij de bezichtiging van een luxe modelwoning.

Het atletendorp in Vancouver, het laatste bouwproject dat is voltooid in de aanloop tot de Olympische Winterspelen van 2010.

Dat is een enorme opluchting voor de organisatoren van de Winterspelen, die op 12 februari beginnen. Want het sportersdorp was vorig jaar nog het zorgenkind – het enige complex voor de Spelen dat nog in aanbouw was toen de financiële crisis uitbrak. Het project kwam stil te liggen toen de geldschieter, een fonds uit New York, afhaakte. Het stadsbestuur van Vancouver moest maar liefst 100 miljoen dollar (65 miljoen euro) ophoesten om een fiasco te voorkomen.

Met goed resultaat. Het olympisch dorp is het sluitstuk van de bouw voor ‘2010’. Alle sportfaciliteiten, van de nieuwe schaatshal tot bobsleebaan, van kunstschaatshal tot skipistes en tot renovatie van bestaande stadions, waren zo goed als af toen de economische tegenwind opstak. „Desondanks hebben ook wij moeten laveren door moeilijke tijden”, zegt Mary Fraser van het organisatiecomité, Vanoc.

Niet dat er geen zorgen meer zijn. Vanoc erkent dat de begroting van 1,76 miljard Canadese dollar (1,14 miljard euro) wegens de crisis onder grote druk is gekomen. Bezuinigingen zijn sinds eind 2008 aan de orde van de dag. Inkomsten van sponsors en adverteerders zijn zeker 42 miljoen dollar lager dan oorspronkelijk werd geraamd. Het hoofddoel van Vanoc lijkt te zijn teruggeschroefd van het neerzetten van ‘de beste Winterspelen ooit’ tot een toereikend evenement binnen het budget.

Inwoners Vancouver maken zich zorgen dat ze achteraf de rekening gepresenteerd krijgen

„Onze werkwijze is gericht op het voortdurend nastreven van efficiëntie”, zegt Fraser. Als voorbeeld noemt ze het verzoek van het organisatiecomité aan het Canadese bedrijfsleven om in februari 1.500 werknemers uit te lenen. Zo moeten loonkosten worden gedrukt bij allerlei taken, als verwelkoming en vervoer. Waarnemers zien die oproep als een aanwijzing van een groot potentieel begrotingstekort. Volgens Fraser is Vanoc echter „vastbesloten om geen geld uit te geven dat we niet hebben.”

De aftelklok voor de Olympische Winterspelen in het centrum van Vancouver.

Ook het olympische enthousiasme van Vancouver heeft geleden onder de economische neergang. Alles leek voor de wind te gaan totdat de recessie een domper zette op het optimisme aan de westkust. Met het voorbeeld in gedachten van de Zomerspelen van 1976 in het Canadese Montreal – die eindigden met een legendarische schuld die pas onlangs is afbetaald – begonnen mensen zich af te vragen of het allemaal wel zo’n goed is geweest de Winterspelen naar Vancouver te halen.

„Ik ben niet echt euforisch”, zegt Mike Everton, een inwoner van Vancouver die vlak bij het olympisch dorp woont. „Ik heb mijn twijfels over de extra uitgaven. De stad heeft al 100 miljoen gestoken in het olympische dorp, geld dat ook anders had kunnen worden besteed. Ik verwacht niet dat we quitte zullen spelen, en maak me zorgen dat we achteraf de rekening krijgen in de vorm van een olympische belasting.”

Ook Julie Cossette, een ervaren skiër uit Vancouver, is sceptisch. „Het wordt een grote verkeerschaos in Vancouver”, voorspelt zij. „Het verkeer in de stad is nu al een ramp.” Bewoners van Vancouver en omstreken zijn gewaarschuwd dat het verkeerspatroon in februari drastisch zal veranderen. Met de auto naar het centrum moeten ze uit hun hoofd zetten – een aanzienlijk ongemak voor forensen, van wie de meesten niet eens kaartjes hebben voor sportwedstrijden. „Die zijn vooral voor rijke mensen”, zegt Cossette.

Een kantoorgebouw in het centrum van Vancouver is bedekt met een afbeelding ter ondersteuning van de Canadese ploeg bij de naderende Winterspelen.

Een opiniepeiling wees onlangs op een geval van een pre-olympische depressie in in de staat British Columbia: ruim 70 procent van de inwoners van de provincie was volgens dat onderzoek niet erg opgewonden of helemaal niet opgewonden over de Spelen – hoger dan het Canadese gemiddelde van 54 procent. Slechts twintig procent van de ondervraagden in British Columbia vond de komst van de Winterspelen een goed idee; 42 procent vond het een vergissing. De rest vond dat pas achteraf een oordeel kan worden geveld.

Toch is er ook optimisme. Volgens economen zullen de Winterspelen zorgen voor een flinke economische groei in British Columbia van zo’n vier procent, de sterkste in Canada die het land volgend jaar versneld aan economisch herstel zal helpen. De Central 1 Credit Union verwacht dat uitgaven rond de Spelen, zoals een geraamde 800 miljoen dollar in de reissector en de horeca, „verantwoordelijk zullen zijn voor eenvijfde van onze economische groei.”

Ook in het centrum van Vancouver zijn positieve geluiden te horen nu de Spelen voor de deur staan. Op de gevel van het warenhuis The Bay hangen enorme afbeeldingen van Canadese topsporters als schaatsster Clara Hughes. Het pand ernaast is bedekt met een reusachtige Canadese vlag. Op het plein bij de Vancouver Art Gallery staat een aftelklok met de dagen, uren, minuten en seconden tot de openingsceremonie. De dagenteller is teruggelopen tot enkele tientallen.

„Ik verheug me er ontzettend op”, zegt Michael Novak, een geboren Vancouvenaar. „Ik ben trots op hoe de stad groeit.” Carolyn Scott, die in het centrum woont, is gematigd positief. „Ik heb wel begrip voor de bezwaren van sommigen, maar ik denk toch dat het opwindend wordt”, voorspelt zij. „Ik heb geen kaartjes, maar wil wel de stemming gaan proeven. Ik denk dat de Spelen goed zullen zijn voor het internationale aanzien van Vancouver, en ook voor de economie.”

Damon Galan, een grote sportfan die in het centrum werkt, is „superenthousiast”, zegt hij. „Ik neem twee weken vrij en ga naar acht sportevenementen, waaronder ijshockey. Ik vind dat de organisatie het goed heeft gedaan. Mijn moeder wil niets met de Spelen te maken hebben, zij gaat voor een maand op vakantie. Maar ik denk dat het een groot feest wordt, met een positieve uitkomst voor Vancouver.”

Het atletendorp voor de Olympische Winterspelen (rechts), gelegen aan False Creek in Vancouver.

Dit is het eerste deel in een tweeluik over de naderende Winterspelen. Het tweede deel verschijnt op dinsdag 5 januari.

Tagged with:
 

3 Responses to Scepsis groeit in aanloop naar ‘Vancouver 2010’

  1. […] en bobsleecompetities worden gehouden op de hellingen van Whistler – ongeveer twee uur rijden van Vancouver, waar de schaats- en ijshockeywedstrijden zullen plaatsvinden. Whistler, het grootste skioord van […]

  2. […] de overkant staat het gloednieuwe atletendorp, door de bewoners versierd met nationale vlaggen aan de balkons. Het dorp biedt uitzicht op de […]

  3. […] sneeuw voor de zon is de scepsis verdwenen die in Vancouver heerste in de aanloop tot de Winterspelen. Inwoners van Vancouver, en Canadezen in de rest van het land, hebben de spelen omarmd als […]

Geef een reactie

Your email address will not be published. Required fields are marked *