Aan de Canadese westkust begon gisteren het megaproces tegen een varkenshouder die wordt verdacht van moord op tientallen straatprostituees. De vrouwen verdwenen uit de ruige Downtown Eastside van Vancouver, en daar werd jarenlang niets aan gedaan.

Door Frank Kuin

MONTREAL. Ernie Crey heeft lang moeten wachten op een begin van gerechtigheid – en op een mogelijk antwoord op wat er is gebeurd met zijn jongere zus, Dawn. Ruim zes jaar geleden vernam Crey dat Dawn, een prostituee in de stad Vancouver, spoorloos was verdwenen. Haar naam werd toegevoegd aan een lijst van tientallen vermiste straatprostituees uit Vancouvers Downtown Eastside, de armste stadswijk van Canada. Gisteren begon, vijf jaar na diens arrestatie, het proces tegen de 57-jarige varkensboer Robert William Pickton, de veronderstelde moordenaar van Dawn en tientallen andere vrouwen.

Dawn Crey was een inheemse Canadees van de Sto:lo-bevolking in de westelijke provincie British Columbia. Ze was 42 jaar oud toen ze niet meer kwam opdagen bij een dokter in de buurt die haar behandelde met methadon, vertelt Crey. Ook haalde ze haar uitkering niet meer op.

Crey vermoedde al snel dat zijn zuster ten prooi was gevallen aan een seriemoordenaar die volgens de geruchten huishield in de Downtown Eastside, een ruige buurt waar verslaafden over straat zwalken en drugs gebruiken in stegen en achter vuilniscontainers. Al jarenlang verdwenen verslaafde prostituees uit de buurt, zo wist men ter plaatse. Maar een grondig politieonderzoek was nog niet echt begonnen.

Daar kwam februari 2002 verandering in toen de Canadese politie in Port Coquitlam, een slaapstad ten oosten van Vancouver, varkenshouder Pickton arresteerde. Hij werd in verband gebracht met de verdwijning van tientallen prostituees uit de Downtown Eastside, de meesten tussen 1995 en 2001. In totaal staan er 66 op een lijst met vermisten.

Een aantal van de vermiste vrouwen uit de Downtown Eastside van Vancouver.

Pickton is officieel beschuldigd van moord op 26 van de verdwenen vrouwen, maar staat om te beginnen terecht voor moord op zes van hen: Sereena Abotsway (30 toen ze verdween), Marnie Frey (25), Andrea Joesbury (22), Georgina Papin (35), Mona Wilson (26) en Brenda Wolfe (30). Ze verdwenen tussen 1998 en 2001 in Vancouver. Alle zes werkten ze als prostituee op straat. Van allen werden stoffelijke resten gevonden toen forensische experts achttien maanden lang Picktons land en bouwvallige boerderij uitkamden, op zoek naar aanwijzingen dat de vrouwen er terecht waren gekomen. 200.000 bewijsstukken werden verzameld, van lichaamsdelen en vuurwapens tot minuscule stukjes menselijk bot.

Als Pickton schuldig wordt bevonden, is hij de grootste seriemoordenaar uit de Canadese geschiedenis en een van de dodelijkste in Noord-Amerika. Hem staat levenslang te wachten, maar een veroordeling zal niet snel volgen. Verwacht wordt dat het proces, het duurste uit de Canadese geschiedenis, zeker een jaar gaat duren.

Een jury van twaalf personen zal gedurende die tijd tientallen getuigen aanhoren, onder wie familieleden, en fysiek bewijsmateriaal bezien. Als meer dan twee juryleden de verwachte gruwelmarathon niet doorstaan, loopt het proces uit op een mislukking.

Robert Pickton

Het proces belooft grimmige details over Picktons vermeende misdaden naar buiten te brengen die tot dusverre geheim bleven; het publiek moest het de afgelopen vijf jaar doen met geruchten. De zes zaken die de aanklagers voor het eerste proces kozen, moeten het sterkste bewijs bevatten. Niet alleen om aan te tonen dat stoffelijke resten van de slachtoffers op Picktons boerderij zijn beland, maar ook om aannemelijk te maken dat hij hen doodde.

„Waar het om gaat is hoe ze het genetisch materiaal dat is gevonden, aan Pickton koppelen en aan niemand anders”, zegt John Lowman, een criminoloog aan de Simon Fraser University in Vancouver.

Gisteren gaven aanklagers een voorproefje van hun zaak door gegevens te onthullen over wat er is gevonden bij de zoektocht op Picktons boerderij. Die waren inderdaad schokkend: van drie van de slachtoffers werden door de politie schedels, handen en voeten aangetroffen, in emmers in een vrieskist. In twee van de schedels, die door midden waren gezaagd, vond de politie schotwonden. Van twee andere vrouwen zouden kaakbeenderen zijn gevonden in de varkensstal. Ook is een vuurwapen gevonden met daarop genetisch materiaal van een van de slachtoffers en dat van Pickton.

Cruciaal bewijsstuk wordt bovendien een bekentenis die Pickton zou hebben afgelegd tegenover een als celgenoot vermomde politieman. Pickton zou tegen hem hebben gepocht 49 vrouwen te hebben vermoord, en op zoek te zijn geweest naar een nieuw slachtoffer „om er een rond getal van te maken”. Een opname van het gesprek zal deze week worden afgespeeld in de rechtszaal. Pickton heeft verklaard onschuldig te zijn.

„De manier waarop deze vrouwen worden behandeld als wegwerpbaar is een nationale schande.”

Ernie Crey kijkt met spanning aan tegen het proces, zegt hij. Voor hem kwam het nieuws dat hij vreesde in januari 2004. Genetisch materiaal van zijn zus Dawn was gevonden bij de grondige analyse van Picktons vier hectare land. Bij dat langdurige bodemonderzoek, een speurtocht naar stukjes menselijk bot, werden graafmachines, lopende banden en zeven toegepast. Crey zegt dat hij niet is ingelicht over de aard van het DNA-materiaal van zijn zus; alleen dat het niet genoeg was om Pickton in staat van beschuldiging te stellen wegens moord op Dawn.

„Het zit mij dwars dat niemand verantwoordelijk wordt gehouden voor de dood van mijn zus”, zegt Crey. „Ik denk dat haar leven daar is geëindigd, maar blijf met vragen zitten over wat er is gebeurd.” Crey’s gevoelens zijn extra bitter omdat hij meent dat de dood van vele vrouwen, onder wie Dawn, voorkomen had kunnen worden als de politie eerder werk had gemaakt van de verdwijningen. „Vele familieleden denken dat als het onderzoek eerder op gang was gekomen, een aantal van de vrouwen had kunnen worden gered.”

Informele gedenkplaats voor verdwenen vrouwen bij de boerderij van Robert Pickton in Port Coquitlam.

Die gedachte wordt breed gedeeld. Waarnemers van de zaak menen dat er jarenlang nauwelijks tegen de verdwijningen in actie werd gekomen omdat de slachtoffers ‘maar’ straathoeren waren, een groot aantal van hen bovendien van inheemse achtergrond.

„De opstelling van de politie was een afspiegeling van onze maatschappelijke houding tegenover drugsverslaafde prostituees: ze kunnen ons niets schelen”, zegt Lowman, die onderzoek heeft gedaan naar geweld tegen prostituees. „De manier waarop deze vrouwen worden behandeld als wegwerpbaar is een nationale schande. Ze komen in de marges terecht, waar ze ten prooi vallen aan moordenaars.”

Crey hoopt dat een aantal van de families gerechtigheid kan krijgen bij het proces. „Hoe afgrijselijk het nieuws ook voor hen is, en hoe moeilijk het bewijs ook is waar ze naar zullen moeten luisteren, ze zullen tenminste antwoorden krijgen over wat er met hun naasten is gebeurd”, besluit hij. „In het geval van Dawn zullen we het wellicht nooit weten, en daar word ik moedeloos van. Ik moet elke dag aan haar denken.”

This post is also available in: Engels

Tagged with:
 

3 Responses to Canada gruwt bij aanvang monsterproces Robert Pickton

  1. […] straatprostituees, is gisteren schuldig bevonden aan moord op zes vrouwen. De jury bij zijn sensationele megaproces in de provincie British Columbia, dat elf maanden heeft geduurd, acht Pickton schuldig aan moord zonder voorbedachte rade. Daarop […]

  2. […] Eastside, de armste wijk van Canada, is een gebied net ten oosten van het centrum, waar junks en prostituees over straat zwalken en drugs spuiten in steegjes achter vuilniscontainers. Het gebied bevat de […]

  3. […] vier uur ’s nachts bij Insite, de spuitkliniek in de Downtown Eastside van Vancouver, een van de ruigste drugsbuurten van het continent. Dagelijks komen er gemiddeld 850 junks om veilig te gebruiken – […]

Laat een reactie achter bij ‘Simpele boer’ grootste moordenaar van Canada | Standplaats Canada Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *